جاده گردشگری، ظرفیتی مغفول در آذربایجان غربی

جاده گردشگری، ظرفیتی مغفول در آذربایجان غربی

گردشگری، امروزه صنعتی بسیار مهم در تمام جهان است و نقش پر رنگی در شکوفایی اقتصادی کشورها ایفا می کند. از زمان ورود یک گردشگر، او برای تامین غذا و اقامت، رفت و آمد، تفریح و گشت و گذار، خرید سوغاتی و کالا، دیدن جاذبه ها باید هزینه کند. این هزینه ها با آوردن ارز به کشور میزبان، به رونق اقتصادی آن کمک می کند. هر چه تعداد گردشگران بیشتری به کشوری وارد شوند، مشاغل بیشتری ایجاد می شود و این موضوع برای کشورهایی که جمعیت جوانی دارند، بسیار مهم است.

آذربایجان غربی علاوه بر دارا بودن پتانسیل های طبیعی و تفرجگاه های متنوع که حتی توانایی تبدیل به مقصد توریسم سلامت و توریسم فصلی مانند توریسم زمستانه و یا بهاره را نیز دارا می باشد، دارای ابنیه تاریخی متعدد و منحصر به فرد در جهان و همچنین مناطق ویژه گردشگری نیز می باشد.

در مورد وجود پتانسیل های بالقوه که باید تبدیل به پتانسیل های بالفعل برای درآمد زایی و ایجاد اشتغال پایدار برای منطقه باشد سخن فراوان گفته شده است، اما امروزه لزوم و فوریت این امر باید بیش از گذشته درک شود.

این استان دارای صنایع مادر عظیم و صنعت مولد پایین دستی نمی باشد،دریاچه ارومیه که روزگاری منبع درآمد بسیاری بوده هم خشکیده و معادن ارزشمند این استان با ظرفیت تولید ثروت و ارتباط با صنایع پایین دستی همان معادن فاصله بسیاری دارند.

امروزه که بازار سنتی در حال اضمحلال و تبدیل شدن به بازار مدرن می باشد بسیاری از مشاغل واسطه گری و فروشندگی در حال نابودی می باشد این امر همراه با رکود موجود در کشور سرعت گرفته است.

آنچه که می تواند نقش بسزایی در نجات اقتصاد استان و ایجاد شغل برای مردم آن داشته باشد بهره گیری حداکثری از ظرفیت های گردشگری است که به نظر مورد آخر بیش از سایر موارد بازدهی در کوتاه مدت دارد و همچنین جمعیت بیشتری از مردم را شامل می شود، برنامه ریزی برای آن نیز با توجه به نمونه های موفق کشوری و نمونه های متعدد در سطح خاورمیانه و  جهان بسیار سهل تر و آسان تر از سایرین می باشد،میزان سرمایه گذاری قطعا کمتر از سایر موارد و بازدهی کوتاه مدت چندیدن برابر را در پیش دارد.

برای مثال در بیشتر نقاط دنیا مجموعه هایی را عنوان جاده گردشگری برای جذب گردشگر مطرح می کنند، در این جاده های گردشگری تعداد متعددی از جاذبه های طبیعی و تاریخی را در یک مسیری که غالبا دارای زیبایی های بصری می باشد بهم دیگر متصل می کنند و خدمات بازدید از ان را یکجا به گردشگران ارئه می دهند . در بسیاری از موارد مکان های بازدید کم ارزش می باشند اما با کمک رسانه و جلوه های ظاهری در غالب جاده گردشگری مطرح رده و تمام مکان های توریستی و تاریخی را مطرح می کنند.

جاده گردشگری له ،هندوستان

در استان آذربایجان غربی نیز اول بار جلالی فرماندار وقت میاندوآب در دولت دهم، پیشنهاد ایجاد جاده گردشگری را از شمال استان به به جنوب استان با محوریت ماکو-پلدشت-خوی-ارومیه-مهاباد-شاهین دژ-تکاب به عنوان شاخه اصلی و دو شاخه فرعی نیز در نظر گرفته شده بود.البته استاندار وقت جلال زاده چرا و به چه دلیل به این طرح عمل نکرده و در زمان فراغ بودجه و گشایش مالی به این طرح عمل نشده جای سوال و تعجب دارد.

اما امروز باید به گردشگری توجه ویژه کرد از شهرستان ماکو گرفته تا شهرهای جنوبی استان پر است از جاذبه های گردشگری و بناهای تاریخی و ابنیه های قدیمی،برای ایجاد جاده گردشگری باید چندین دستگاه اجرایی دست در دست هم کار جدی و عملی انجام دهند، حداقل زیر ساخت این جاده گردشگری یک جاده امن چند بانده و امنیت مولد می باشد. رسیدگی ،مرمت و تجاری سازی بنا های تاریخی و گردشگر پسند کردن جاذبه های طبیعی در مراحل بعدی قرار دارد.

با توجه به تاکید و غدغه استاندار جدید استان آذربایجان غربی به موضوع گردشگر و صنعت توریسم آیا وقت آن نرسیده است که به کارهای اساسی،ریشه هایی،بنیادی و ماندگار روی آوریم و از کارهای ویترینی دست بشوریم؟