پایگاه خبری تحلیلی ندای ارومیـه

“طب سنتی”! موضوعی جدید و بحث برانگیز در عرصه بهداشت و درمان کشور که طی سال های اخیر هم موافقان پر و پا قرصی را برای خود دست و پا کرده و هم مخالفینی جدی.

مخالفین روی افرادی تاکید دارند که با ندانم کاری یا بعضا حتی سوء استفاده از این عنوان سلامت مردم را به مخاطره انداخته اند و موافقین مدعی اند، کارآیی این شیوه در درمان شماری از بیماری ها به مراتب کارآمدتر از روش های مرسوم درمانی است.

هر چند باید اذعان داشت که مفهوم “طب سنتی” در میان طرفدارانش نیز یکدست و یکسان نیست.

برخی، برای تجوز نسخه، به روایاتی استناد می کنند که حتی موافقین این شیوه درمانی روی سند یا مکان و زمان آن ها بحث دارند. در مقابل افراد دیگری نیز هستند که با پژوهش در عرصه تغذیه، طب سنتی را به عنوان شیوه ای که بیشتر پیشگیری محور است تا درمان محور مطرح می کنند.

به نظر می رسد در میان این کش و قوس ها تنها راه برای سامان دهی به وضعیت موجود، تعیین تکلیف بین شیوه های صحیح و غلط و در نهایت محدود کردن عرصه برای فعالیت افراد کلاهبردار یا غیرمطلع که می توانند سلامت مردم را به مخاطره بیندازند، ایجاد رشته دانشگاهی طب سنتی و نظام صنفی برای آن باشد.