پایگاه خبری تحلیلی ندای ارومیـه

به گزارش ندای ارومیه به نقل از ایرنا برخی ها باور کرده اند که احدی بدون داشتن نیاز مالی دست نیاز به سوی کسی دراز نمی کند غافل از اینکه در بیشتر موارد عده ای سودجوی آشنا یا غریبه، پول های متکدیان کوچک و بزرگ را می ستاند و به آنان پول تو جیبی می دهد.

چند قدم آن طرف تر نوزادی که شدت گرمای تابستان توان حرکتش را سلب کرده است، چشم خود را بر روی عابران باز می کند؛ عابران نیز هر از چندی با نگاهی ترحم آمیز و با تکان دادن سر، اسکناس یا سکه ای بر روی بالشتک زیر سر او می گذارند.

اما آن زن بی درنگ آن اسکناس یا سکه را از روی بالشتک کثیف برمی دارد و بر روی پول های مچاله شده دیگر می گذارد تا شاید کارفرمایش امروز از بابت پایین بدون درآمدش کمتر نق بزند.

برخی از چهارراه ها نیز مقصد دیگر متکدیان در ارومیه است؛ در این چهارراه ها پسران و دختران گل فروش آماده سرخ شدن رنگ چراغ راهنمایی و رانندگی هستند تا با چهره ای زرد و پژمرده به سراغ خودروهای لوکس بروند و از آنان مزد تمیز کردن شیشه یا فروش زورکی گل یا روزنامه را طلب کنند.

در اکثر موارد هم خودرو نشسته ها از جا سیگاری ماشین اسکناسی را بیرون می کشند و به آنان می دهند تا دلشان همچنان به مردم گرم باشد.

آخر شب بیشتر اینها از پیر و جوان تا زن و مرد گرسنه با خودرویی که نه آمدنش معلوم است و نه رفتنش، سوار می شوند و به محلی نامعلوم می روند تا با تکه نانی سیر شوند؛ پول های توی جیب خود را بسلفند و سر در تنهایی خود بر زمین بگذارند تا فردایی دیگر روشن شود و روز از نو و گدایی از نو!

با گذر از خیابان های مرکزی شهر ارومیه و حتی برخی از خیابان های حاشیه ای از جمله کمربندی میانی این شهر و برخی نقاط دیگر از جمله پایانه های مسافری، این معضل اجتماعی روبروی چشم همه ما رژه می رود و همه ما سر افسوس بر آن تکان می دهیم.

پدری در کنار فرزند خردسال ژولیده، نوزادی در آغوش مادری با چادر بلند و متفاوت از فرهنگ چادری های منطقه، مردی با روی سیاه و پای قطع شده، زنی با روی بسته با چادر و نشسته بر کنار جوی آب و پسرکی آدامس فروش با لحنی نه ترکی و نه کردی از جلوه های بارز تکدی گری در شهر ارومیه هستند.

در نگاه نخست این افراد قلب مردم ارومیه را به درد می آورند ولی آنان نیز ابزاری برای درآمدهای میلیاردی شبکه های تکدی گری و حتی شبکه های قاچاق انسان هستند که بعضا ریشه آن در آن سوی مرزهاست.

برای حل این معضل در سال های اخیر برنامه ریزی های گسترده ای صورت گرفته که می تواند با جدا کردن مجرمان و اغفال شدگان از نیازمندان واقعی، زمینه بهبود وضعیت آنان را فراهم کرد و کلیدی برای آینده قفل شده آنان یافت.

راه اندازی اردوگاه متکدیان برای تفکیک این افراد راهکاری قانونی برای این امر است که اگرچه در برخی از شهرهای آذربایجان غربی به صورت دست و پا شکسته راه اندازی شده اما اجرای اصولی آن با مشکل روبرو است.

انتهای پیام/