سالگرد عملیات مرصاد و یک درس عبرت تاریخی

سالگرد عملیات مرصاد و یک درس عبرت تاریخی

۳ روز بعد از اینکه ایران قطعنامه۵۹۸ را پذیرفت، عراق مجددا به ایران حمله کرد. تصور رژیم بعث عراق و رهبران منافقین این بود که جمهوری اسلامی ایران در ضعف قرار گرفته و برای همین قطعنامه ختم جنگ را پذیرفته و حالا وقت مناسبی برای ضربه کاری به ایران است تا جمهوری اسلامی سرنگون شود و ظرف ۳ روز هم به تهران برسند!

دشمن با همین خیال ها بود که به ایران مجددا حمله کرد و مردم که در شوک پذیرش قطعنامه و پایان آنگونه جنگ بودند که هیچ توجیه منطقی هم برای آن ارائه نشده بود، مجددا به جبهه ها سرازیر شدند و ظرف ۳ روز عملیات ( مرصاد) منافقین برچیده و در ۵ مرداد ۱۳۶۷ تمام شد. اما هیچگاه اشاره نشد که چرا برخی از مسئولین همواره از ابتدای سال ۶۷ می گفتند مردم از جبهه ها استقبال نمی کنند و برای همین باید جنگ را ختم می کردیم و از مواضع خود کوتاه می آمدیم؟ پس چرا در مرداد ۶۷ سیل بی سابقه ای از مردم به جبهه ها سرازیر شد و ۳ روزه دشمن را شکست دادند؟ چرا آنها که طرفدار ختم جنگ به آن شکل بودند و قطعنامه ۵۹۸ را سند افتخار خود می دانند نمی گویند قطعنامه ضمانت اجرایی برای حمله نکردن دوباره صدام به ایران را نداشت و همواره تا سال ۸۲ در شرایط نه صلح و نه جنگ بودیم و از صلح پایدار خبری نبود و … .

چرا با غافلگیر شدن ایرانی که قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفته بود و با حمله ناگهانی دشمن مواجه شده بود، بیش از ۷۰۰ شهید و چند صد اسیر در این عملیات محدود دادیم؟

قطعنامه ۵۹۸ به عنوان یک شیفت نظامی، سیاسی و فکری، همچنان بعد از ۲۹ سال جای کار و حرف های اساسی دارد. فقط یک تشابه آن قطعنامه با امروز ما همین است که دقیقا ۲۷ سال بعد و در تیرماه ۱۳۹۴ هم برجام پذیرفته شد و همان کارکرد مشابه را داشت. اینکه کلی هزینه دادیم و چیز زیادی به دست نیاوردیم. قطعنامه ها و برجام های بعدی چه زمانی فرا خواهد رسید؟

اما یک سوال تاریخی مهم، هیچگاه دقت کرده ایم در طی ۳۹ سال بعد از انقلاب اسلامی تا به امروز سند و قرارداد بین المللی توسط ایران امضا نشده است که به نفع ما باشد و همواره در حال ضرر و زیان دادن مادی و معنوی آن ها هستیم؟ آیا این اتفاقات تصادفی است و یا عمدی در کار است؟ اینکه قرارداد الجزایر توسط همان فکر و افرادی تحمیل می شود که قطعنامه ۵۹۸ را هم همان افراد به تصویب رساندند و همان افراد در سال ۸۲ هم توافق نامه سعدآباد را در مورد صنعت هسته ای ایران انجام دادند و تابستان دو سال قبل هم برجام را به ایران قبولاندند.

مهدی دزفولی