پایگاه خبری تحلیلی ندای ارومیـه

به گزارش ندای ارومیه، نادر قاضی‌پور درباره سیل اخیر در آذربایجان گفت: علت اصلی کشته شدن حادثه دیدگان سیل آذربایجان وزارت راه و شهرسازی است.

نماینده مردم ارومیه با اشاره به اینکه وزارت راه جاده‌ را بسته بود و مردم را از زیر پل عبور می‌داد، اظهار داشت: در شرایطی که وزارت راه می‌دانست باید در آن حالت جاده را باز کند مردم به اجبار در جاده‌ای که وزارت راه در آن خرابکاری بود تردد کردند و زنده زنده همراه خانواده‌هایشان کشته شدند.

عضو کمیسیون صنایع مجلس با بیان اینکه مسئولین مربوطه سه روز است که می‌گویند قرار است هفتاد تن مواد غذایی برسد و توزیع شود، اظهار داشت: پس این مواد غذایی چه وقت می‌آید؟ بعد از اینکه مردم از گرسنگی بمیرند؟! توزیع مواد غذایی در هیچ کجای استان آذربایجان غربی صورت نگرفته است.

قاضی‌پور امدادرسانی در خصوص پل های شناور و فلزی را صفر خواند و تاکید کرد: گلایه ما از وزارت راه و شهرسازی این است که چرا پل‌های شناور را ایجاد نکرد در حالی که ما در ارومیه کارخانه لوله‌سازی داریم و می‌توانستند با انداختن لوله‌های بزرگ بر روی هم یک پل موقت بزنند، در حالی که این کار را نکردند و مشکل آفرین شدند.

نماینده مردم ارومیه تاکید کرد: عامل اصلی بیشترین کشتار در زیر پل هم وزارت راه بود.

قاضی‌پور با بیان اینکه وزارت راه  می‌دانست پل هاشم‌آباد متعلق به صد سال قبل است، اظهار داشت: آنها تنبلی کردند و به خاطر اینکه یک دوربرگردان نزنند، پل را درست نکردند و مسیر تردد مردم روستا را به زیر پل انداختند.

وی افزود: مسئولینی که در هر دوره مسئولیت داشتند و این پل را بازسازی نکردند به خاطر تصمیمی که گرفتند قاتل کشته‌شدگان سیل هستند.

نماینده مردم ارومیه تصریح کرد: طبق قانون وزارت راه باید پل‌های شناور در انبارهای خود در آن منطقه نگهداری می‌کرد تا در موقع لزوم اقدام کند، ولی این اقدامات را نکردند.

قاضی‌پور دومین مشکل طغیان رودخانه‌ها را بحث سد نازلو و باراندوز عنوان و با بیان اینکه این سد تا ۲۸ درصد پیشرفت کار داشت تاکید کرد: با روی کار آمدن دولت روحانی ادامه ساخت سدها تعطیل شد و اگر سدها تعطیل نشده بودند جلوی این حجم وسیع از آب را می‌گرفتند و چنین سیلی رخ نمی‌داد و می‌توانستند به تدریج آب‌ها را آزاد کنند و در این شرایط دیگر خانه‌های مردم هم در مقابل چشمانشان تخریب نمی‌شد.

قاضی‌پور نبود امکانات را آزار دهنده خواند و بیان داشت: پل هاشم‌اباد که صد سال عمر کرده بود و فرسوده بود فرو ریخته و ارتباط ۳۲ روستا را قطع کرد و مردم آن روستا و معلمین زن و دختری که به آنجا تردد می‌کردند باید هنگام غروب در تاریکی از آنجا تردد کنند.