مطالبه عدالت، راهکار جریان‌سازی انقلابی‌ها در انتخابات
در آستانه انتخابات ریاست جمهوری قرار داریم. بار دیگر نیروهای انقلابی به فکر طرح و استفاده از راهکارهای نوین و کارآمد تبلیغاتی افتاده اند. یکی از نگرانی های نیروهای انقلاب اثرگذاری در روزهای نزدیک به انتخابات است که فضای هیجانی و احساسی سراسر کشور را فرا می گیرد و میزان اثرپذیری افراد از استدلال های منطقی پایین می آید.
برخی جریان ها موج سواری بر این فضا را خوب می دانند و با بهره برداری از فضای هیجانی و جنبشی به مقاصد خود دست پیدا می کنند.
برای مدیریت این فضا بسیاری از نیروهای فرهنگی این جبهه روی کاغذ ایده هایی فراوان دارند که بخش عمده ای از آنان تا کنون اجرا نشده و حتی شاید خود طراحان ایده نیز راهکار چندان مشخصی برای پیاده سازی آن ندارند.
برخی تحلیل گران و تئوری پردازان شناخته شده در این فضا نیز از آن جایی که در فضای سیاسی و تشکیلاتی غرق شده اند و سال ها به طور کانالیزه تمام توجه آنان معطوف مباحث سیاسی خاص شده، ارتباط زنده خود را با جامعه از دست داده اند. همان ها که سال ۹۲ به ضرث قاطع از رای نیاوردن روحانی سخن می گفتند و پارسال با تحلیل های باسمه ای خود از پیروزی قطعی در انتخابات تهران صحبت می کردند، بدیهی است که اکنون نمی توانند راهکار چندان مناسبی برای این فضا داشته باشند.
باید بپذیریم در این مدت زمان اندک تا انتخابات وقتی برای تدوین و الگوبرداری از شیوه های تبلیغاتی و جریان سازی نداریم. در چنین شرایطی بازگشت به تجارب گذشته می تواند راهگشا باشد.
مقام معظم رهبری شهریور ماه سال ۹۰ در دیدار رئیس‌جمهوری و اعضای هیأت دولت فرمودند:
“شعارهای دولت نهم و دهم شعارهائی بود و هست که این شعارها برای مردم مؤمن ما جاذبه دارد؛ مثلاً عدالتخواهی، یا استکبارستیزی، یا ساده‌زیستی و مقابله‌ی با منش اشرافیگری، یا مقابله‌ی با ویژه‌خواری و سوء استفاده‌ی از ارتباطات در مسائل اقتصادی و غیر اقتصادی، یا خدمت‌رسانی صادقانه. و من عرض بکنم، شما هم این را میدانید؛ علت اقبال مردم به دولت و به رئیس جمهور – چه در سال ۸۴، چه در سال ۸۸ – این شعارها بود. یعنی مردم به این شعارها دلبسته‌اند و نیاز به آنها و ضرورت آنها را احساس میکنند. از این شعارها دست برندارید. از جمله‌ی اساسی‌ترین شعارها، پایبندی به اصول و ارزشهائی بود که امام بزرگوار ما اینها را وارد جامعه کرد و مطرح کرد؛ که اتفاقاً در دنیا هم عامل رشد علاقه‌مندی به انقلاب اسلامی، همین شعارها بود. یعنی بدون اینکه ماها ابزار تبلیغاتی‌ای داشته باشیم، یا شیوه‌های تبلیغاتی کافی را بلد باشیم و به کار بگیریم، عنوان و محبوبیت امام بزرگوار ما در بین ملتها و در سراسر دنیا ساری و جاری شد؛ این به خاطر همین شعارها و به خاطر همین رویکردها و جهتگیری‌ها بود.”
از سوی دیگر رحیم‌پور ازغدی، سخنران مشهور، چندی پیش پیشنهاد داده بود مسئولان دروغگو و دزدان بیت‌المال را باید در نماز جمعه بی‌آبرو کرد و شلاق زد. او گفته بود گردن‌کلفت‌ها و مال‌مردم‌خورها، باید از نمازجمعه بترسند و هر هفته اضطراب آن را داشته باشند.
این حرف ها پس از انتشار خیلی از مردم را خوشحال و ذوق زده کرده بود. ذوق زدگی که پیام های روشنی با خود به همراه دارد.
با توجه به موارد مذکور و اولویت های جامعه شعارهای مذکور حول محور عدالت خواهی، ظلم ستیزی، فسادستیزی و بهبود وضع معیشت می تواند جریان سازی بسیار قدرتمندی را به وجود آورد و قشر خاکستری را با اکثریت قریب به اتفاق با حرکت همراه کرد.
شرط آن البته طرح شعارهایی بی تعارف و بدون رودروایستی است که حرف دل مردم را با صراحت بیان کند. آن وقت خواهیم دید که در صورت تعبیه برخی گردهمایی ها در سطح شهر عموم مردم چگونه حرف های در سینه مانده شان را فریاد خواهند زد و روح انقلابی بار دیگر کشور را فرا خواهد گرفت.
کشور مستعد حرکتی فراگیر علیه ظلم، فساد و تبعیض است. این فنر دیر یا زود رها خواهد شد. انقلاب سوم ملت ایران در راه است!
انتهای پیام/