زنده باد پوپولیسم!
به نظر می رسد پوپولیست به یک کلید واژه برای تخریب شخصیت های سیاسی تبدیل شده است.عوام گرایی و پوپولیست، واژه ایست که این روزها در راستای فرار رو به جلو جریان حاکم که خود را متمایز از مردم می داند، به مخالفین و رقبای مردمی آن ها اطلاق می شود.
اطلاق واژه پوپولیست می تواند دستاوردهایی را برای کسانی که خود را از مردم نمی دانند، داشته باشد.در اصطلاح سیاسی پوپول به شخص یا جریانی گفته می شود که با رویکرد احقاق مطالبه عوام، به مخالفت با نخبگان می پردازد. همانطور که در توضیح فوق مشخص است تضاد این جریان با نخبگان می تواند یکی از دستاورد های پوپول خواندن جریان مخالف باشد. در واقع جریان ضد مردمی با پوپول خواندن جریان مقابلش خود را نخبه القا می کند.
یکی از ویژگی های پوپولیسم پیشبرد اهداف سیاسی، مستقل از نهادها و احزاب موجود، با فراخوانی تودهٔ مردم به اعمال فشار مستقیم بر دولت، است. با این تفاسیر هرکس که وابسته به حزب و جناح نباشد و از دل ریشه مردم آمده و مطالبات آن ها را پیگیری کند پوپولیست است و این خود بزرگترین توهین به مردم است.
یکی از ویژگی های پوپولیستی ایجاد و احیا شعار های ضد امپریالیستی می باشد. با این وجود هر کس که ضدیت با امپریالیسم داشته باشد و نظام سرمایه داری را نقد کند، متهم به پوپولیستی از سوی پوپول خوان ها می شود.
در تعاریف پوپولیستی، تقدیس و جایگاه دادن به مردم در حکومت دیده می شود بنابراین قشر نخبه پندار، هر کس که حامی مردم مستضعف باشد را متهم به پوپولیستی می کنند. برای کسانی که تمام تمرکز خود را روی بازار های خارج از کشور قرارداده اند، هر گونه اقدامی که منجر به پر و بال دادن به نیروهای وابسته به بازار داخلی شود را پوپولیستی می گویند.
ملی گرایی و دفاع هویت ملی که از ارکان اصلی ایجاد انقلاب اسلامی بود و از آن با عنوان “استقلال” یاد می شد، یکی دیگر از ویژگی های جریان های پوپولیستی است. به طوری که جریان سرمایه داری هر کس را که از استقلال کشور در همه حوزه ها دفاع کند را پوپول می خوانند.
با این تعابیری که جریان سرمایه داری از پوپول برای خود تعریف کرده است، اگر کسی بخواهد به پوپولیست متهم نشود نباید از حقوق مردم دفاع کند، نباید از استقلال ملی صحبت کند، نباید به بازارداخلی و نیروهای وابسته به آن توجه کند. با بیانی صریح تر نباید به مستضعفین بها دهد، نباید با امپریالیسم و سرمایه داری در تضاد باشد و نباید مردمی باشد.
البته این نکته را باید یادآور شد که در نظامی که در تعاریف آن داریم که مردم ولی نعمت هستند نمی توان تعریف غربی پوپولیست را پذیرفت. در واقع اگر پوپولیست به معنای مردم باوری و نزدیکی با مردم باشد، پوپولیست معنای منفی ندارد. چرا که جمهوری اسلامی همواره مردم را عزیز خوانده و بنیانگذار انقلاب خود را خدمتگذار و خادم مردم نامیده است.
این نکته را نیز نباید از یاد برد که دیدگاه انقلاب اسلامی و شریعت مقدس اسلام در تضاد کامل با نظریه های امپریالیستی و هربرت شیلری می باشد. هربرت شیلر، پدرخوانده جریان رسانه ای غرب در این مورد می گوید: مردم افرادی نا آگاه منفعل و ضعیف هستند.
اما باید در جواب این دیدگاه باطل، اظهار داشت که چطور مردمی منفعل و ضعیف انقلاب می کنند و سال های متمادی یک وجب از خاک خود را به بیگانه نمی فروشند؟ چطور این مردم ناآگاه در سخت ترین شرایط و بزنگاه های تاریخی پای کار می آیند و در زمانی شخصیت ها و نخبگان سیاسی برای دفاع از کشور مردد هستند، به مقابله با دشمن می پردازند و از ماهیت خود دفاع می کند؟
به اعتقاد یکی از کارشناسان حوزه جریان شناسی؛ “پیوند ناگسستنی مردم و مسئولین پس از انقلاب اسلامی در راستای این موضوع است که ماهیت انقلاب اسلامی ایران یک انقلاب مردمی بوده است باعث شده تفاسیر روابط بین مردم و مسئولین از سوی دانشمندان غربی یا اساتید غرب زده به گونه ای باشد که در قالب تعریف «رفتار پوپولیستی» آن هم به عنوان یک اقدام منفی تلقی شود”.
روشنفکران و عمال نظام سرمایه داری در داخل کشور باید بدانند که در حالی که رابطه بین مردم با مسئولین در جمهوری اسلامی ایران، در قالب «ارباب ـ رعیت»، «حکومت کنندگان ـ حکومت شوندگان» نیست بلکه در قالب رابطه « امام – امت»، «خدمتگزار» می باشد.
به پوپول خوان های داخلی توصیه می شود به جای آنکه از مردم فرار کنید، به جای آنکه دیگران را متهم به پوپولیست کنید، به جای اینکه عزت ملی را بفروشید، به جای اینکه بازار داخلی را هیچ بدانید، به جای اینکه مردم را نادان و بی سواد خطاب کنید، به جای اینکه تک رایی را در کشور حاکم کنید، اندکی به این نکته فکر کنید که مردم منفعل نیستند و خوب و بد را خوب تشخیص می دهند.
و در پایان باید یادآور شد که وعده خداوند متعال در قرآن مجید در حمایت از مستضعفین جهان است. خداوند در کلام الله کریم می فرماید؛ “و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثین”اراده کردیم بر آنان که در روی زمین ضعیف شمرده شدند، منت گذاریم و آنها را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم.
علیرضا شیرزادی