نیم نگاهی به خام فروشی در آذربایجان غربی / از ثروت هایمان چه استفاده ای می کنیم؟

نیم نگاهی به خام فروشی در آذربایجان غربی / از ثروت هایمان چه استفاده ای می کنیم؟

یادداشت/ یکی از اصلی ترین موانع پیش روی تولید، اقتصاد غیرمولد و مبتنی بر سوداگری است که می توان ارکان آن را واردات بی رویه، ترجیح دلالی بر تولید و خام فروشی دانست.

توصیه رهبر معظم انقلاب برای ایجاد نهضت کاهش خام فروشی، یکی از کارهای روی زمین مانده کشور است که جا دارد فعالین و مسئولین دلسوز و انقلابی، با پر کردن این خلاء، گام موثری را در راستای تقویت تولید کشور بردارند.

رهبر معظم انقلاب در سخنرانی یکم فروردین سال ۹۴ فرموده بودند “یکی از کارهای لازم، نهضت کاهش خام‌فروشی است. اینکه من چندی پیش راجع به وابسته بودن اقتصادمان به نفت اعتراض کردم و در سخنرانی گفتم، ناظر به این است. ما باید کاری کنیم که خام‌فروشی بتدریج کاهش پیدا کند، تا اینکه بکلّی از بین برود؛ باید ارزش افزوده ایجاد کرد.”

آن چه که در ادامه می آید، نگاهی اجمالی و تیتروار به گوشه ای از ثروت های خدادادی آذربایجان غربی است که مغفول واقع شده است و در بسیاری از موارد نفع آن نصیب خارجی ها می شود:

-سنگ های روستای قره آغاج و سیلیس روستای قره باغ ارومیه به ایتالیا و چین صادر می شود و پس از برش های میلیمتری، با قیمتی گران تر به ایران وارد می شود.

-نمک دریاچه ارومیه از قزاقستان و قرقیزستان سر در می آورد و آنجا تبدیل به محصولات گران قیمت می شود.

-در کنار معادن طلای زرشوران و اق دره، جای کارگاه های تولید انگشتر و زیورآلات خالی است.

-آذربایجان غربی رتبه اول تولید عسل در کشور است، اما عسل به شکل خام به ترکیه فروخته شده و آنجا بسته بندی می شود.

-آذربایجان غربی دارای رتبه نهم تولید گردو در کشور است، اما پوست سبز و سفت آن و مواد غیرخوراکی داخل آن، به جای تبدیل به رنگ و پودر غذایی و… دور ریخته می شود.

-سیب و انگور ارومیه به کنسانتره تبدیل شده و پس از فروش به اروپا تبدیل به محصولاتی ارزشمندتر می شود.

-بخشی از زعفران ارومیه به اسپانیا فروخته می شود و آنجا به شربت های انرژی زا تبدیل می گردد.

و…

جا دارد گروه های مردمی برای کاهش خام فروشی و تولید پول از ثروت های خدادادی استان وارد صحنه شوند و دانشجویان و رسانه ها شروع نهضت کاهش خام فروشی را از نمایندگان و مسئولین استانی مطالبه کنند.

*هادی پورافشار